Sołtys: KOWALSKA Małgorzata
Liczba ludności: 409 (stan z 31.12.2007)
Teren działania Sołectwa obejmuje wieś Zwanowice o obszarze 726,84 ha

Kościół wzmiankowany w 1295. Obecny zbudowany około 1400. Od 1534 do 1945 ewangelicki. Odnowiony w 1724. Wieża z 1819. Zdewastowany i następnie odnowiony wewnątrz w 1957. Gotycki, z wieżą klasycystyczną. Orientowany. Murowany z cegły o układzie polskim z użyciem zendrówki, częściowo otynkowany. Prezbiterium dwuprzęsłowe, zamknięte trójbocznie, przy nim od pn. zakrystia, pierwotnie z lożą na piętrze. Szersza i wyższa nawa trójprzęsłowa z kwadratową wieża od zach. Pod prezbiterium krypta. Prezbiterium nakryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym ze zwornikami. W nawie nowy sufit z zaokrąglonymi odcinkami po bokach. Tęcza zamknięta łukiem ostrym. Okna ostrołukowe, niektóre powiększone i przemurowane: w oknie w zamknięciu prezbiterium oraz w dwóch oknach w pd. ścianie nawy zachowane gotyckie maswerki kamienne, złożone z motywów trój- i czworo liści. Pomieszczenie na piętrze wieży otwarte do nawy arkadą zamkniętą półkuliście. W wejściu do zakrystii drzwi okute skośną kratą z rozetami z XVII w. W górnej partii ściany zach. zakrystii (pierwotnie w loży) kominek renesansowy z ok. 1600, flankowany dwiema esownicami. Na zewnątrz kościół opięty szkarpami o jednym uskoku. Pod tykami widoczne resztki dekoracji sgraffitowej, o motywach pryzmatycznych i roślinnych XVI/XVII w. W wejściu od pn. no nawy portal gotycki z formowanej cegły, ostrołukowy, bogato profilowany. Wysokie dachy siodłowe, nad nawą ze świetlikiem, kryte dachówką. Wieża o dekoracji klasycystycznej, rozdzielona wydatnym gzymsem na dwie kondygnacje: podziały ramowe z boniowaniem w narożnikach. Wejście prostokątne z gzymsem na uproszczonych esownicowych konsolach. Okna w dolnej kondygnacji owalne w obramieniach z kluczem, ponad nimi wygięte gzymsy oraz stiukowe festony. W górnej kondygnacji okna zamknięte półkuliście, w zwieńczeniu wydatny gzyms profilowany. Hełm baniasty z ośmioboczną latarnią, zwieńczona ostrosłupowo, pobity blachą, na nim chorągiewka z datą 1770. Wewnątrz pod tynkami widoczne zacheuszki oraz ślady polichromii. Chór muzyczny drewniany XVII lub XVIII w., nadwieszony na dwóch fazowanych tragarzach. Portret Jana Bernarda v. Waldaw w ramach o bogatej dekoracji snycerskiej z kartuszem herbowym. Dwie płyty nagrobne późnorenesansowe, kamienne, z płasko rzeźbionymi postaciami i kartuszami herbowymi: 1. Krzysztofa v. Waldaw, koniuszego księcia Jerzego II; 2. jego żony Barbary ur. Tzesch (zm. 1609). Wokół kościoła mur gotycki, wzniesiony z kamienia i cegły, oszkarpowany. W nim od pn.- wsch. bramka z początku XIX w., zamknięta półkuliście, w obramieniu boniowanym.

zwanowice

palac

Dawna plebania. Zbudowana na pocz. XIX w . Murowana, otynkowana. Parterowa, prostokątna, dwutraktowa. Elewacja frontowa pięcioosiowa, z osią środkową zaakcentowaną. Dach naczółkowy kryty dachówką.

ImagePałac. Zbudowany w końcu XVIII w. Powiększony przybudówkami przy elewacji tylnej w XIX w. Odnowiony w 1959. Późnobarokowy. Zwrócony frontem ku pd. Murowany z cegły, otynkowany. Piętrowy, z mieszkalnym poddaszem i nadbudowanym drugim piętrem nad ryzalitami. Piwnice zmodernizowane. Zbudowany na rzucie prostokąta, z dwiema wydatnymi ryzalitami po bokach elewacji tylne, pomiędzy nimi nowsza przybudówka z tarasem. Układ wnętrz w znacznej mierze przekształcony, dwutraktowy, z korytarzem pomiędzy traktami. Pośrodku sień rozdzielona gurtem o łuku koszowym, w jej przedłużeniu klatka schodowa. W większości pomieszczeń przyziemia sufity z fasetą i plafonami. W sieni kominek z okapem wsparty na dwóch spłaszczonych esownicach. Elewacja frontowa dziewięcioosiowa, z przęsłem środkowym wysuniętym nieznacznie przez lico murów, flankowanym zdwojonymi pilastrami i zwieńczony dwustrefowym szczycikiem ujętym spływami: na osi wejście zamknięte łukiem spłaszczonym. Podziały ścian w znacznej mierze zatarte podczas odnawiania w 1959. Elewacja tylna zmodernizowana. Wysoki dach mansardowy z naczółkami i świetlikami, kryty dachówką.

Folwark. Budynki gospodarcze wzniesione przeważnie w 1825, o cechach klasycystycznych, zgrupowane z trzech stron wokół dziedzińca gospodarczego. Murowane, otynkowane. Prostokątne z dachami siodłowymi krytymi dachówką. M.in. spichlerz z dwoma budynkami mieszczącymi czworak i stodołę po bokach, dwukondygnacjowy z podziałami pilastrowymi. Na osi w zwieńczeniu trójkątny, spłaszczony przyczółek. Dach naczółkowy. Obora z częścią środkową podwyższoną, rozczłonkowaną pilastrami, zwieńczona niskim trójkątnym przyczółkiem. Stodoła z murowanymi ścianami szczytowymi i filarami, pomiędzy którymi wypełnienia częściowo drewniane, częściowo murowane. Pozostałe budynki o ścianach rozczłonkowane ślepymi arkadami zamkniętymi półkuliście.

Po pn. stronie pałacu niewielki park krajobrazowy sadzawką z na osi.