Sołtys
KULCZYCKI Jan
Informacje
Obszar
Teren działania Sołectwa obejmuje wieś Pępice o obszarze 855,19 ha.
Zabytki
Kościół p.w. Matki Boskiej Różańcowej. Wzmiankowany w 1334. Od 1534 do 1945 ewangelicki. Prezbiterium obecnego zbudowane na początku XV w., nawa zapewne z 1606. Nadbudowa wieży nad nawą po 1741. Kilkakrotnie przekształcony. Gotycki. Orientowany. Murowany z cegły o układzie polskim z użyciem zendrówki, nawa otynkowana. Dwuprzęsłowe prezbiterium zamknięte trójbocznie, przy nim od pn. zakrystia. Nieznacznie szersza nawa trójprzęsłowa, z kruchtą od zach. W narożniku przy nawie i zakrystii okrągła wieżyczka mieszcząca schody na strych. W prezbiterium sklepienie krzyżowo-żebrowe, w nawie kolebkowe z lunetami, zapewne z 1687. W zakrystii sklepienie kolebkowe, w kruchcie strop. Tęcza zamknięta łukiem ostrym. Okna zamknięte półkuliście, w prezbiterium powiększone. Chór muzyczny murowany, wsparty na czterech filarach podsklepiony kolebkowo-krzyżowo, z wydobytymi drutami; parapet o dekoracji stiukowej z motywem serc, wici roślinnej, muszli i główką aniołka, barokowo-ludowy, koniec wieku XVII w. Wzdłuż pn. ściany nawy nadwieszona empora drewniana, zapewne z XVII w.
Wejście do zakrystii prostokątne, w nim drzwi o bogatych gotyckich okuciach XVII w.
Na zewnątrz prezbiterium opięte szkarpami o jednym uskoku, nawa szkarpami o dwóch uskokach. Pomiędzy dwiema szkarpami przy ścianie pd. prezbiterium przesklepienie. Na ścianie zakrystii data 1696. Dach siodłowy o jednej kalenicy, przechodzący na zakrystie, kryty dachówką. Nad nawą od zach. nadbudowana wieża konstrukcji szkieletowej wypełniona murem, o ścianach oszalowanych, zwieńczona hełmem baniastym z latarnią, krytym gontem.
W prezbiterium polichromia gotycka, odsłonięta w 1933, obecnie zabielona, przy czym być może zniszczona: na ścianie pn. z ok. 1440, z fragmentami sześciu scen z dzieciństwa Chrystusa oraz z Sądem Ostatecznym: na ścianie pd. i wsch. 1497, z postaciami świętych, scenami cyklu pasyjnego oraz dużym przedstawieniem „Ars moriendi”.
Ołtarz główny z 1696, odnowiony w 1718, z dekoracją akantową i rzeźbą Chrystusa Ukrzyżowanego w zwieńczeniu. Ambona zapewne współczesna ołtarzowi, z malowanymi postaciami ewangelistów i Chrystusa Salvatora na parapecie: w zapleczu obraz Trójcy św. z ok. poł. XIX w. Stalle z 1696, ławy z 1718 i 1725.