Sołtys: PEREC Tadeusz
Liczba ludności: 444 (stan z 31.12.2007)
Teren działania Sołectwa obejmuje wieś Małujowice o obszarze 985,23 ha .
Kościół PAR. p.w. Jakuba Apostoła, pierwotnie p.w. Wszystkich ¦w. Wzmiankowany w 1288. Od 1309 do 1534 pod patronem dominikanek we Wrocławiu. Obecny zbudowany na a początku XIV w. W 1315 budowa kaplicy N.M.P. i św. Jakuba, z fundacji Sambora z Kazanowa, zniesionej 1812.Image Wieża nadbudowana w XV w. Częściowo przebudowany w XVI w. Od 1534 do 1945 ewangelicki. Odnawiany 1691, kilkakrotnie w XVIII w., 1860,1871, 1933-7. Gotycki. Orientowany. Murowany z cegły na podmurowaniu kamiennym. Prezbiterium dwuprzęsłowe, zamknięte ścianą prostą, z niewielką zakrystią od pn. przy przęśle zach. Szersza i wyższa nawa czteroprzęsłowa, z kuchtą od pd. oraz wieżą od zach., po bokach, której dwie przybudówki objęte bryłą kościoła. Od zach. otwarty, trójprzęsłowy portyk XV w., równej szerokości z korpusem. W prezbiterium sklepienie krzyżowo-żebrowe z 1 poł. XIV w., z żebrami o przekroju wałka, spływającymi na wiązki nadwieszonych służek z kapitelami o dekoracji roślinnej i wspornikami w kształcie masek; zworniki z płasko rzeĽbioną dekoracją o motywie rozet. W zakrystii sklepienie kolebkowe. W nawie strop płaski. W kruchcie i pod wieżą oraz w lokalnościach po jej bokach stropy belkowe. Tęcza zamknięta łukiem ostrym, z odcinkami fryzu płasko rzeĽbionej dekoracji roślinnej; belka tęczowa fazowana, pokryta polichromią patronową XVI w. Okna ostrołukowe, z zachowanymi częściowo oraz zrekonstruowanymi maswerkami kamiennymi XIV w. o motywach trój- i czworo liści; okno we wsch. ścianie prezbiterium oraz okna w nawie trójdzielne, pozostałe dwudzielne. Portal do zakrystii ostrołukowy w kamiennym profilowanym obramieniu, częściowo zrekonstruowany, gotycki. Wieża otwarta pierwotnie na wnętrza wysoką, ostrołukową arkadą, obecnie częściowo zamurowaną, do lokalności bocznych analogicznymi arkadami, w których u nasady łuków kamienne węgary o charakterze kapiteli. Portal zach. we wieży pod portykiem, gotycki początek XIV w., kamienny, ostrołukowy; wydatne, skośne ościeża z bogato profilowanymi wcięciami i wałkami, z rozetami wirującymi i muszlami; w połowie wysokości ościeży baldachimy maswerkowe z dekoracją roślinną, dwa analogiczne baldachimy u nasady tympanonu; w tympanonie płasko rzeĽbiona scena Koronacji Matki Boskiej oraz Pokłonu Trzech Króli i Nawiedzenia w dolnej strefie; tympanon ujęty trójstrefową archiwoltą; w pierwszej strefie postacie być może Panien Mądrych i Głupich, w drugiej maski i motywy roślinne, w trzeciej rozety. W portalu drzwi z okuciami gotyckimi, częściowo zniszczonymi, o motywach zwierzęcych. Ponad tympanonem we fragmencie pierwotnego sklepienia ślady polichromii o motywie wici roślinnej XV lub XVI w. Na zewnątrz kościół opięty prostymi szkarpami. Przy pomieszczeniu przy wieży od pd. ślady po zniesionej w 1812 kaplicy św. Jakuba z 1315: wsporniki kamienne z fragmentami żeber z literą H na jednym ze wsporników oraz zamurowane wejście ostrołukowe. Portyk trójprzęsłowy otwarty ostrołukowymi arkadami, z przęsłem środkowym szerszym i wyższym od bocznych, sklepionym żeglasto po 1733, w przęsłach bocznych sklepienia krzyżowo żebrowe, z formowanej cegły i zwornikami XV w. Filary między arkadowe portyku wzmocnione szkarpami, na szkarpach zach. dwie konsole kamienne, nich jedna z płasko rzeĽbionym popiersiem mężczyzny w trójlistnej arkadce, druga o dekoracji rozetowej. Ponad arkadami przęseł bocznych od zach. dwie prostokątne blendy z podziałami krzyżowymi; ponad arkadą środkową prostokątna podłużna blenda oraz fryz z cegieł ułożonych rębem skośnym. W zwieńczeniu przęsła środkowego szczyt 1691 lub 1733, przekształcony w 1871, ujęty spływami wolutowymi, zamknięty gzymsem wygiętym ku górze, z oknem owalnym po środku. Kruchta pd. otwarta szeroką arkadą ostrołukową, zwieńczona szczytem póĽno renesansowym XVI/XVII w., dwustrefowym, rozczłonkowanym pilastrami, ujętym spływami, zwieńczony sterczyną z krzyżem kowalskim, przekształcona w 1721. Na ścianach kruchty zachowane ślady dekoracji sgraffitowej o motywach geometrycznych. W kruchcie portal ostrołukowy z pocz. XIV w., kamienny, bogato profilowany, z wałkami i głowicami, w bocznych ścianach kruchty od wewnątrz wnęki w obramieniach z formowanej cegły: od wsch. ostrołukowa, od zach. zamknięta odcinkowo. Na pd. ścianie plakietka tynkowana z datą 1691 i literami V G. We wieży okna dwudzielne, w obramieniach kamiennych, profilowanych, z fragmentami maswerku trójlistnego. W zwieńczeniu w narożnikach częściowo zrekonstruowane sterczyny, ożywione ślepymi ostrołukowymi arkadami, zakończone piramidkami. Dachy siodłowe, nad bocznymi przęsłami portyku pulpitowe, kryte dachówką. Wieża nakryta ośmioboczną murowaną piramidą.

Polichromie.

Wnętrze pokryte malowidłami, należącymi do czterech okresów: I – z 4.ćw. XIV w. – wykute pod wpływem warsztatu Teodoryka z Pragi II – z ok. 1450-60 III – sprzed 1483 IV – z 1 ćw. XVI w.

I. Na ścianach szczytowych nawy ponad stropem sceny : Pokłon Trzech Króli, Zwiastowanie pasterzom, Adam i Ewa, Stworzenie Ewy, Grzechu Pierworodnego, Wygnania z Raju, ponadto scena nieczytelna i dwa adorujące anioły oraz nie należąca do kompozycji data 1583

II. W prezbiterium na ścianie wsch. dwie kompozycje symboliczne: Matka Boska Dobrej Opieki z Dzieciątkiem oraz Chrystus ukrzyżowany przez postacie kobiece symbolizujące cnoty, określone napisami na wstęgach. W dolnej strefie postać Ecclesii, postać Synagogi przysłonięta tabernakulum. W górnej strefie swa popiersia proroków, być może Abrahama i Hioba. Na ścianie pn. w przęśle zach. Drzewo Jessego, w przęśle wsch. scena Adoracji Dzieciątka, Pokłonu Trzech Króli i w górnej strefie Zwiastowanie Pasterzom na tle krajobrazu i architektury. Na ścianie pd. sceny: Zaśnięcia i Wniebowzięcia Matki Boskiej, Ofiarowania w ¦wiątyni oraz Chrystusa wśród Uczonych w ¦wiątyni; w górnej strefie popiersia proroków Elizeusza i Habakuka. W podłuczu tęczy dekoracja z wici roślinnej, z ptakami, w zwieńczeniu ściany tarczowej dwa anioły. Na sklepieniu gwiazdy oraz w przęśle wsch. rozeta.

III. W nawie na ścianie tęczowej kompozycja Sądu Ostatecznego, rozdzielona na trzy strefy: w górnej Chrystus w otoczeniu aniołów i apostołów, w dwóch dolnych po lewej zbawieni, po prawej potępieni. Na pozostałych ścianach nawy cykl scen od pd. i zach. ze Starego i od pn. Nowego Testamentu, w pięciu strefach. ¦ciana pd., strefa pierwsza górna: 1. Pierwszy dzień stworzenia; 2. Drugi do piątego dnia stworzenia; 3. Stworzenie pierwszych rodziców; 4. Adam i Ewa w Raju; 5. Grzech Pierworodny; 6.Wygnanie z Raju; 7. Adam i Ewa ukarani pracą za grzech pierworodny; 8. Potomkowie Adama do Noego; – Strefa druga: 9. Ofiara Izaaka; 10.Jakub przedstawiający Izaakowi rodzinę; 11. Abimeleh i Abraham; 12. Faraon sadowiący Józefa na tronie; 13. Izaak błogosławiący synów; 14. Jakub wędrujący do ziemi Gosena; 15. Jakub błogosławiący synów; 16. Scena domalowana w XIX w. – Strefa trzecia: 17. Klęska żab w Egipcie; 18. Niezidentyfikowana scena z Mojżeszem; 19. Klęska szczurów w Egipcie; 20. Klęska pomoru bydła; 21. Plaga zarazy; 22. Plaga gradobicia; 23. Plaga szarańczy; 24. Scena domalowana w XIX w. – Strefa czwarta: 25. Pieśń Mojżesza i Miriam; 26. Osłodzenie gorzkich wód w Mara przez Mojżesza;Image27. Zesłanie manny; 28. Wytryśnięcie wody ze skały; 29.Czicele Złego Cielca i Mojżesz rozbijający tablice; 30. Mojżesz nakazuje Lewitom karać przestępnych; 31. Spisek wojowników przeciwko Mojżeszowi; – Strefa piąta, najniższa: 32. Widok Jerozolimy; 33. Dwadzieścia dwie postacie przodków Chrystusa do Niewoli Babilońskiej; 34. Zwycięstwo Nabuchodonozora; 35. Powrót do Jerozolimy za Cycera; 36. Odbudowa Jerozolimy. – ¦ciana zach., strefa górna: 37. Budowa Arki Noego; 38. Potop; 39. Arka Noego przybija do góry Ararat; 40. Tęcza jako symbol łaski; 41. Dziewięciu potomków Noego do Abrahama; 42. Zwiastowanie Abrahamowi i Sarze narodzin Izaaka; 43. scena domalowana w XIX w.; 44. Mojżesz otrzymujący nakaz wyprowadzenia Żydów z Egiptu; 45. Mojżesz pasący owce Jetry; 46. Mojżesz przemieniający laskę węża; 47. Mojżesz przemieniający wodę w krew; – Strefa trzecia: 48. Scena niezidentyfikowana; 49. Wyjście Żydów z Egiptu; 50. Żydzi przechodzący przez Morze Czerwone; 51-2. Sceny domalowane w XIX w.; 53. Zdobycie miasta; – Strefa piąta, najniższa: 54. Dwadzieścia postaci przodków Chrystusa, ponadto pośrodku Mojżesz z tablicami oraz św. Jan Chrzciciel z pochodnią, jako symbole Nowego i Starego Testamentu. – ¦cian pn., strefa górna: 55. Zaślubiny św. Józefa; 56-7.Sceny domalowane w XIX w.; 58. Narodziny Chrystusa; 59. Obrzezanie; 60. Ofiarowanie w świątyni; 61. Pokłon Trzech Króli; 62. Ucieczka do Egiptu. – Strefa druga: 63. RzeĽ niewiniątek: 64. Chrystus nauczający w świątyni; 65. Chrzest w Jordanie; 66. Pierwsze kuszenie Chrystusa; 67.Drugie kuszenie Chrystusa; 68. Trzecie kuszenie Chrystusa; 69. Scena niezidentyfikowana; 70. Magdalena umywająca stopy Chrystusowi. – Strefa trzecia: 71. Przemienienie; 72. Wskrzeszenie Łazarza; 73. Chrystus w otoczeniu Apostołów i Łazarza; 74. Wjazd do Jerozolimy; 75. Chrystus wypędzający przekupniów ze świątyni; 76. Wiarołomna przed Chrystusem; 77. Judasz otrzymujący srebrniki; 78. Chrystus umywający nogi. – Strefa czwarta: 79. Chrystus przed Annaszem; 80-1. Sceny domalowane w XIX w.; 82. Chrystus przed Kaifaszem; 83. Chrystus przed Herodem; 84. Chrystus przed Piłatem; 85. Biczowanie; 86. Cierniem Koronowanie – Strefa piąta, najniższa: 87. Obnażenie; 88. Przybicie do krzyża; 89. Chrystus na Krzyżu; 90. Opłakiwanie; 91. Złożenie do Grobu; 92. Zmartwychwstanie; 93. Scena nieczytelna; 94. Wniebowstąpienie; 95. Zesłanie Ducha ¦w.; 96-8.Trzy sceny nieczytelne. Pod wieżą w dolnej i górnej kondygnacji niewielkie fragmenty nieczytelnych scen figuralnych oraz fryz roślinny.

IV. Dekoracja patronowa stropu o motywach maswerkowych, tkaninowych i zwierzęcych.

Ławka kolatorska z literami G F G H i datą 1779. Obraz Chrystusa na Górze Oliwnej z 1. poł. XIX w. RzeĽby: 1. Matka Boska Bolesna z ok. 1500 2. św. Andrzej i Bartłomiej z ok. 1500 3. krucyfiks ludowy o charakterze gotyckim Dzwon póĽno gotycki z 1503 z napisem minuskułowym